Blog 24-11-2010

28 november 2010

 

Mangotijd:

Het leven wordt hier echt gedicteerd door de seizoenen. Al meer dan een maand heb ik meerdere keren per dag een gesprek met iemand, waarbij we samen naar de lucht staren en mompelen dat de regens nu wel snel zullen komen, in ieder geval vóór 1 december.

De regens zijn vandaag écht gekomen, een natuurgeweld waarbij alle eerdere regen hier tot een laf buitje gedegradeerd wordt. In Nederland zou er een weeralarm afgegeven zijn!

Nu is het dus tijd om de mais te planten. Dat houdt in dat het rustig is in het ziekenhuis; je moet wel heel ziek zijn wil je nu niet op het land staan.

Naast mais-plant-tijd is het ook al een tijdje mangoseizoen. Toen ik dinsdag een health center bezocht lieten we al snel de enige asfaltweg achter ons en reden we met heel veel gehobbel over rode zandweggetjes, langs kleine hutjes, en overal waren mango's. In de bomen, op de hoofden van vrouwen en kinderen, in emmers, chitenji's (sarong/kanga/doek), op de grond, in de mond van ieder persoon dat we passeerden.

Voor 150 kwacha (zeg zo'n 75 eurocent) kochten we zo'n 8 kilo mango's!

Ook in het ziekenhuis merk je dat de mangotijd is aangebroken. Zag ik in de eerste 1,5 tot 2 maanden eigenlijk geen pediatrische orthopedie, nu zie ik aan de lopende band jochies van een jaar of twaalf die uit een mangoboom gevallen zijn. Heb je opeens drie van die jongetjes met twee armen in het gips op de kinderafdeling. Soms is er sprake van een gecompliceerde breuk (lees: bot steekt uit) en dan moet je zo'n kind nog doorverwijzen, die hele weg naar het dichtstbijzijnde District Hospital...

Witchcraft:

Natuurlijk wist ik dat in Afrika het geloof in hekserij veel sterker is dan in Nederland. Toch is het verbazingwekkend om mensen die je dagelijks in het ziekenhuis meemaakt als weldenkende rationele mensen opeens vol overtuiging te horen vertellen dat ze een behekst familielid hebben. Of iemand uit te horen leggen dat HIV natuurlijk niet te genezen is. Tenzij het eigenlijk geen HIV is, maar dat de patiënt bewitched is zodat het alleen maar HIV lijkt... Juist...

Dinsdag zaten we met twee Malawiaanse vrienden op onze veranda. Zoals wel vaker tegen zessen kwam onze uil uit het dak gevlogen. Beide Malawianen werden een beetje bleek om de neus. Voor hun betekende dit hele sterke witchcraft; als dit hun huis was geweest hadden ze niet meer naar buiten gedurfd en hadden ze zeker geweten binnenkort te sterven of op z'n minst ernstig ziek te worden. Stoer voegde de één eraan toe: 'I would kill it!' Om even stilletjes voor zich uit te staren en toe te voegen: But 'of course I could not. I would die immediately...'

Foto’s