7 november, nog 3 weken te gaan!

Spraakverwarring

Een nieuwe opname, vrouw van ongeveer 30 jaar, braken sinds 5 maanden. Gewicht 33 kg... Ik zag haar en vreesde het ergste. Soms zie je een patiënt en legt een deel van je zich al neer bij het idee dat je deze patiënt waarschijnlijk zult zien sterven. Zal wel een stukje zelfbescherming wezen. Maar je werkt er geen seconde minder hard door, dus samen met mijn nieuwe favoriete nurse, Nick, knalden we er snel onze beperkte diagnostische mogelijkheden doorheen.

De patiënte bleek 'pericardial effusion' te hebben (vocht in het zakje rond het hart), hetgeen hier automatisch TB-behandeling betekent, en als dat niet helpt ben je klaar, meer opties hebben we hier niet.

En wonder boven wonder, de volgende dag was de vrouw niet alleen nog in leven, ze zag er iets minder grauw uit en vertelde met haar zwakke stemmetje dat ze zelfs een beetje pap had weten binnen te houden! Continue treatment dus!

De volgende dag ging het weer een klein beetje beter, ze was wat stabieler, dus besloot ik ook wat aan de ‘severe malnourishment’ te doen. De NRU (Nutritional Rehabilitation Unit?) was druk, dus legde ik maar uit dat ze tot die tijd haar best moest doen om pap met suiker, fruit, limonade etc binnen te krijgen. Veel suikers enzo, zei ik in tegen de vertalende nurse die alles netjes overbracht.

Dat dacht ik in ieder geval, totdat ik de volgende dag langs de patiënte ging en haar met een vies gezicht in bed zag liggen, terwijl ze probeerde een zak suiker leeg te eten!

Clinicians day out

Zaterdag 6 november was het tijd voor een dagje uit. Het gehele klinische team werd in twee auto's geladen om een dag met workshops en water aan het meer door te brengen. Die workshops hadden Susannah, Linsey en ik in elkaar gezet; onderwerp was gesprekstechnieken dus Lins en ik konden heel wat inspiratie uit ons V-onderwijs putten en Susannahs opleiding tot GP (huisarts) bracht ook wel wat mooie casuïstiek. Tranen gelachen bij het voorbereiden van verschillende rollen!

Uiteraard gaat hier niets zoals je verwacht, dus aan onze rollenspelen zijn we nooit toegekomen, er is geen woord gesproken over het idee van workshops; iedereen lag lekker in het meer (tot kniehoogte want bijna nieman kan zwemmen), at geit en kip van de braai (BBQ), en dronk fris of zelfgekochte biertjes.

Een paar kerels wilden graag voetbal kijken (en het bier was op) dus hebben we 's middags bij de Sunbird gezeten (bekend van Lake of Stars) en lekker gevolleybald.

Er stond een bordje dat er na vijf uur niet meer gezwommen mocht worden, maar uiteraard had ik het om 5 over 5 errug warm en nam nog even een duik met Susannah. Ik dacht dat het bordje een ruime waarschuwing was om niet in het donker (18:00u) te zwemmen en checkte dat bij Susannah. Die heerlijk droog, op z'n Susannahs, reageerde dat ze eigenlijk dacht dat het was omdat rond vijven de hippo's en crocodiles komen. Haha... Geen grapje? Ik wist niet hoe snel ik het water weer uit moest!!

Huisdieren-stand

Katten: 5, Chiki heeft gejongd, 4 schatjes van katjes. Nu sta ik dus dagelijks bammetjes te smeren voor de kat...

Ratten: -10, sinds die ene vrouw mijn dak heeft gefixed is het een stuk beter uit te houden in mijn kamer!

Schorpioenen: 2, heb er twee gezien sinds in Afrika ben. Dubieus genoeg allebei in mijn kamer...

Nieuwe aanwinsten: Bijen! Zit opeens, uit het niets, een behoorlijk stevig bijennest in ons dak! Wordt wel druk daar, met de uilen en ratten...